Z punktami widokowymi na Podlasiu, czy bardziej właściwie w Podlaskiem, sytuacja jest trochę bardziej skomplikowana. Można powiedzieć, że mamy stałe i sezonowe punkty widokowe 😉 Część z nich jest bardziej atrakcyjna lub mniej, w zależności od pory roku. Tak, wiemy, to może brzmieć dziwnie. Myślę, że w innych częściach świata może być podobnie. Nie wiemy tylko jak bardzo. Mam tu na myśli, w szczególności punkty widokowe, które znajdują się w okolicy rozlewisk (lub na samych rozlewiskach) Biebrzy i Narwi. Na szczęście, jest wiele innych punktów, które mogą cieszyć nas przez cały rok.
Niektóre to wieże widokowe, inne to naturalne ukształtowane miejsca w terenie. Zarówno wieże widokowe jak i miejsca zdają się działać jak magnes na turystów.
U zbiegu Biebrzy i Narwi – niezapomniane wschody i zachody słońca
Jak zapytamy, skąd rozpościera się najpiękniejsza panorama rozlewisk Biebrzy czy Narwi, to myślę, że najczęściej można usłyszeć, że to Góra Strękowa, czy punkt widokowy im. Wiktora Wołkowa w Burzynie. Padnie pewnie też w odpowiedzi Goniądz, z ciekawym tarasem widokowym. Oczywiście o wiele ciekawszym, kiedy na wiosnę woda z Biebrzy rozlewa się tam po łąkach. Nie bez powodu jednak punkt widokowy w Burzynie nosi imię Wiktora Wołkowa. Zarówno Burzyn jak i Góra Strękowa, to jedne z ulubionych miejsc fotograficznych Wołkowa.
Góra Strękowa, Grodzisko Okop – Pomiędzy Ruś a Wierciszewo i Punkt widokowy Burzyn im. Wiktora Wołkowa.
Jednym z największych atrakcji turystycznych okolicznych gmin jest lokalizacja w pobliżu Biebrzańskiego Parku Narodowego. Rzeka Biebrza stanowi naturalną granicę między parkiem a Gminą Jedwabne. Bagna Biebrzańskie, będące największym w Europie Środkowej kompleksem naturalnych mokradeł i torfowisk, uniknęły losu innych podobnych terenów, które zostały osuszone przez prace melioracyjne. Dzięki temu zachowała się tu unikalna flora związana z naturalnymi ekosystemami bagiennymi i wodnymi, która w innych miejscach jest już na wymarciu.
Punkt widokowy Burzyn im. Wiktora Wołkowa
Dolina Biebrzy to także schronienie dla różnorodnej fauny, z łosiem – „królem” bagien – na czele, którego można często zobaczyć z wysokich brzegów doliny. Biebrza jest również kluczowym obszarem lęgowym dla wielu gatunków ptaków w Polsce i Europie; w parku odnotowano 246 gatunków ptaków, z czego 186 to gatunki lęgowe. Szczególnie popularne wśród turystów są wieś Brzostowo oraz wieża widokowa w Burzynie, skąd roztacza się zapierająca dech w piersiach panorama doliny Biebrzy.
W miejscowościach leżących wzdłuż Biebrzy znajdują się także pola namiotowe. Dzięki temu nie trzeba podróżować godzinę lub więcej, aby móc obudzić się, skoro świt. Biebrza i jej rozlewiska są prawdziwym rajem dla wędkarzy. Szczególnie osoby pragnące uciec od miejskiego zgiełku, znajdą tu spokój i ciszę w otoczeniu przyrody.
Osowiec, Goniądz i okolice
Oczywiście jest jeszcze kilka ciekawych miejsc na innych odcinakach Biebrzy, jak taras, wieże widokowe i most w Goniądzu. Biebrza i Biebrzański Park Narodowy rozciągają się przecież na długości około 100 km. Tak więc miejsc jest tyle, że każdy znajdzie coś dla siebie.
Biebrzański Park Narodowy
Biebrzański Park Narodowy swoją wielkością naprawdę robi wrażenie. Ten gigant wśród polskich parków narodowych jest największym, najdłuższym i najbardziej dzikim parkiem w Polsce. Co ciekawe jest to jeden z najmłodszych parków w Polsce, bo swoje narodziny miał w 1993 roku.
Co sprawia, że ten park jest tak wyjątkowy? Serce parku stanowi rzeka Biebrza, której rozlewiska, mokradła i bagna tworzą unikalne i trudne do przebycia tereny. Bez solidnych gumowców, a nawet lepiej woderów, wędrówka możliwa jest tylko na wybranych ścieżkach i kładkach. Bagienne warunki parku są idealnym siedliskiem dla około 270 gatunków ptaków wodno-błotnych i 50 gatunków ssaków, co czyni go rajem dla przyrodników i ornitologów.
W kwietniu i maju park przyciąga dodatkową uwagę, gdy nad jego terenami przelatuje około 40 000 gęsi, tworząc imponujące widoki. To spektakularne zjawisko przyciąga miłośników ptaków z całego świata, którzy chcą być świadkami tego wyjątkowego fenomenu.
Ścieżka edukacyjna „Biały Grąd” to malownicza trasa o długości 3,2 km, która prowadzi groblą od miejscowości Mścichy do pola namiotowego i wieży widokowej na suchym wyniesieniu mineralnym zwanym Biały Grąd. Ta trasa, mierząca 3,2 km w jedną stronę, umożliwia powrót tą samą drogą. Na trasie znajdują się trzy tablice edukacyjne, które prezentują walory przyrodnicze okolicznych terenów.
Podczas wędrówki przez podmokłe obszary, turyści poruszają się po specjalnych kładkach turystycznych. Wybierając się na tę ścieżkę, warto pamiętać o odpowiednim obuwiu, które ułatwi poruszanie się po mokrym terenie. Należy również pamiętać, że w okresach podwyższonego stanu wód, podczas lęgów ptactwa, rykowiska, bukowiska oraz w sytuacjach zagrożenia pożarowego, ścieżki edukacyjne mogą być czasowo zamknięte dla turystów. Informacje na ten temat można uzyskać w punkcie informacji turystycznej działającym przy Zespole Udostępniania Białowieskiego Parku Narodowego w Osowcu-Twierdzy.
Ścieżka „Biały Grąd” oferuje nie tylko piękne widoki i możliwość bezpośredniego kontaktu z przyrodą, ale także edukacyjne walory, dzięki którym można lepiej zrozumieć unikalny ekosystem tego regionu. Wieża widokowa na końcu trasy zapewnia panoramiczne widoki na okoliczne rozlewiska i tereny podmokłe, stanowiąc doskonałe miejsce do obserwacji ptaków i innych dzikich zwierząt. To idealna propozycja dla miłośników przyrody, którzy chcą spędzić czas na świeżym powietrzu, jednocześnie ucząc się o bogactwach naturalnych Białowieskiego Parku Narodowego.
Suwalski Park Krajobrazowy
Suwalski Park Krajobrazowy to prawdziwa perła wśród polskich krajobrazów, zdobywca tytułu „Siódmego Cudu Polski 2014” w plebiscycie National Geographic. Ten malowniczy park obejmuje zaledwie sześć tysięcy hektarów, co sprawia, że można go przemierzyć podczas kilkugodzinnej, a najwyżej jednodniowej wycieczki. Dla doświadczonych rowerzystów objechanie całego parku zajmuje od trzech do czterech godzin, co czyni go idealnym miejscem na aktywny wypoczynek.
Suwalski Park Krajobrazowy, najstarszy park krajobrazowy w Polsce, obejmuje cztery rezerwaty przyrody. Jego centralna część skrywa aż 25 jezior, w tym wspomnianą wcześniej Hańczę. Flora parku jest silnie przekształcona, co dodaje mu wyjątkowego charakteru. Najpiękniejszym akcentem wodnym jest dolina Czarnej Hańczy, która wije się malowniczo przez park.
Punkt widokowy “U Pana Tadeusza” w Smolnikach
Turtul, będący sercem Suwalskiego Parku Krajobrazowego, to idealne miejsce na odpoczynek i podziwianie przyrody. Rezerwat Rutka oraz Góra Zamkowa to kolejne punkty, które warto odwiedzić, aby w pełni docenić różnorodność i piękno tego regionu.
Wieś Smolniki, często nazywana północną bramą Suwalskiego Parku Krajobrazowego, jest dzisiaj niewielką, lecz urokliwą letniskową miejscowością, znaną przede wszystkim ze swoich wyjątkowych punktów widokowych. Jednym z najbardziej znanych jest drewniana platforma widokowa „U Pana Tadeusza”, skąd roztacza się zachwycająca panorama na jezioro Jaczno oraz jeziora Kleszczowieckie, czyli Kolje i Pert. Na horyzoncie wyróżnia się stożkowata Góra Cisowa, nazywana suwalską Fudżijamą, dodając krajobrazowi malowniczego uroku.
Smolniki to miejsce, które swoim pięknem przyciąga nie tylko turystów, ale także filmowców. Urok i widokowa lokalizacja tej wsi zostały wykorzystane w filmie „Pan Tadeusz” oraz w ekranizacji „Dolina Issy”. Tereny te, z ich niepowtarzalnym klimatem i widokami, idealnie nadają się na plenery filmowe, co tylko potwierdza wyjątkowość tego miejsca.
Góra Cisowa na Suwalszczyźnie. Cisowa Góra – suwalska Fudżijama
Podczas objazdowej wycieczki po parku można zobaczyć jego najważniejsze atrakcje turystyczne. Góra Cisowa, często nazywana „Suwalską Fudżijamą”, oferuje spektakularne widoki na okoliczne wzgórza i doliny. Smolniki z kolei zachwycają urokliwym krajobrazem jezior i lasów. Stara Hańcza, najgłębsze jezioro w Polsce, to miejsce o krystalicznie czystej wodzie, które przyciąga nurków z całego kraju. Głazowisko Bachanowo nad Czarną Hańczą to fascynujący zespół głazów narzutowych, które tworzą unikalny krajobraz.
Wieża widokowa w Stańczykach
Przy drodze prowadzącej do zabytkowych mostów w Stańczykach wznosi się oryginalna wieża widokowa, która swoim wyglądem przyciąga uwagę każdego przechodnia. Jej metalowa konstrukcja jest oszalowana wygiętymi w łuk deskami, które imitują kształt pnia drzewa, nadając wieży unikalny i naturalny charakter. Całość zwieńczona jest łamanym, miedzianym dachem, co dodaje jej elegancji i oryginalności. Wieża ma 20 metrów wysokości, a na taras widokowy, umieszczony na poziomie 15 metrów nad ziemią, można dostać się wygodnymi schodami.
Źródło zdjęć: Mazury24.eu. Dziękujemy za udostępnienie. Więcej zdjęć możecie obejrzeć na stronie [Atrakcja turystyczna – Wieża widokowa w Stańczykach]
Z tarasu rozciąga się zapierająca dech w piersiach panorama na polodowcowe krajobrazy okolic Stańczyk. Można stąd podziwiać głęboką rynnę doliny Błędzianki, malownicze jeziora Tobellus, z którego jedno wybuchło sto lat temu, oraz rozległą Puszczę Romincką. Widok obejmuje również słynne, najwyższe w Polsce mosty kolejowe, które stanowią imponujące dzieło architektury inżynieryjnej.
Tygiel Doliny Bugu
Dolina Bugu to wyjątkowo malownicza kraina, która może poszczycić się licznymi walorami przyrodniczymi oraz kulturowo-historycznymi. To jedno z nielicznych miejsc w Polsce, gdzie przyroda zachowała swą pierwotną formę, niezmienioną przez cywilizację i w doskonałej równowadze. Bug, największy z prawych dopływów Wisły, wije się wśród rozległych łąk i pastwisk, tworząc liczne zakola, przełomy wśród urwistych skarp, mielizny, wyspy i piękne starorzecza, znane jako „bużyska”.
Mielnik – Góra Zamkowa i wieże widokowe
Równie wspaniała jak sama rzeka jest przyroda otaczających ją terenów, chroniona w ramach Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego oraz Parku Krajobrazowego Podlaski Przełom Bugu. Tereny nadbużańskie pozostają nienaruszone przez człowieka i przemysł, co zapewnia turystom odpoczynek w ciszy, spokoju i czystym środowisku. W tę naturalną przestrzeń wkomponowują się liczne zabytki, zbudowane w różnych stylach architektonicznych, świadczące o bogatej i interesującej historii regionu.
Drohiczyn – Góra Zamkowa i okoliczne skarpy
Dolina Bugu wyróżnia się także swoją multietnicznością i wielokulturowością. To miejsce spotkania trzech kultur: białoruskiej, polskiej i ukraińskiej. Widoczne są także wpływy kultury greckokatolickich unitów, społeczności ewangelickiej oraz tatarskiej. Ta unikalna mozaika kultur i tradycji znajduje swoje odzwierciedlenie w lokalnym folklorze, kuchni i obyczajach, tworząc niepowtarzalny klimat tego regionu.
Kraina Bugu to jednak nie tylko miejsce kontemplacji przyrody i zabytków, ale także idealny region do aktywnego wypoczynku. Znajdują się tu znakomite warunki do uprawiania różnych rodzajów sportu, od wędrówek pieszych i rowerowych, po kajakarstwo i wędkarstwo. Dolina Bugu oferuje turystom możliwość doświadczenia przyrody w jej najczystszej formie oraz zanurzenia się w bogatej mozaice kulturowej, co czyni każdą wizytę niezapomnianą.
Narwiański Park Narodowy i okolice
Wieża widokowa w Uhowie
Wyróżniamy ją głównie dlatego, że jest najwyższa w województwie podlaskim. Choć widoki z niej są dość rozległe. Na turystycznej mapie regionu pojawiła się w 2023 roku nowa atrakcja. Wieża ma 44 metry i jest najwyższa w województwie. Wokół niej powstały ścieżki edukacyjne, punkty widokowe, tablice informacyjne wiaty i ławki. Miejsce jest czynne całą dobę.
Kładka Śliwno-Waniewo i wieża w Kruszewie
Ponad kilometrowa drewniana kładka turystyczno-edukacyjna rozciąga się nad rozlewiskami rzeki Narew, łącząc dwie miejscowości: Śliwno i Waniewo, oraz dwie gminy: Choroszcz i Sokoły, a także dwa powiaty: białostocki i wysokomazowiecki. Ta niezwykła ścieżka turystyczno-edukacyjna prezentuje walory przyrodnicze Narwiańskiego Parku Narodowego oraz ciekawe aspekty historyczne okolicy.
Kładka jest wyjątkowym obiektem architektonicznym, unikalnym w skali województwa. Jej konstrukcja została dostosowana do warunków środowiskowych i wymogów ochrony przyrody. Turystyczno-edukacyjny trakt rozciąga się nad malowniczymi rozlewiskami Narwi, umożliwiając turystom bezpośredni kontakt z naturą. Kładka została udostępniona turystom w 2009 roku i mierzy około 1100 metrów długości. Łączy miejscowości Śliwno i Waniewo, będąc mostem między gminami Choroszcz i Sokoły.
Konstrukcja kładki składa się z drewnianych pomostów oraz czterech ruchomych elementów na pontonach, co czyni ją ulubionym miejscem wypraw dla turystów pieszych i rowerowych. Dzięki tym ruchomym segmentom, kładka dostosowuje się do zmieniających się warunków wodnych, zapewniając bezpieczne i komfortowe przejście przez rozlewiska.
Oprócz funkcji turystycznych, kładka pełni również rolę edukacyjną, umożliwiając odwiedzającym zapoznanie się z unikalną fauną i florą Narwiańskiego Parku Narodowego. Na trasie znajdują się liczne tablice informacyjne, które dostarczają ciekawych informacji o ekosystemie Narwi i historii okolicy.
Od momentu otwarcia kładki, stała się ona popularnym celem wycieczek, oferując nie tylko piękne widoki, ale również możliwość obcowania z przyrodą w jej najczystszej formie. Dzięki modernizacji przeprowadzonej dziesięć lat po jej otwarciu, kładka nadal cieszy się doskonałym stanem i jest chętnie odwiedzana przez turystów z całego kraju.
Inne punkty i wieże widokowe
Są także mniej znane i uczęszczane punkty widokowe. Możliwe, że dlatego, że Zalew Siemianówka kojarzony jest raczej z plażą, rekreacją nad wodą i sportami wodnymi a Białowieża z Puszczą Białowieską. Z kolei wieża w Kołodnie wymaga spaceru, krótszego lub dłuższego.
Białowieski Szlak Dębów
Szlak Dębów Królewskich to jedna z najatrakcyjniejszych ścieżek w Puszczy Białowieskiej, która zabiera nas w fascynującą podróż przez tajemnicze zakątki Białowieskiego Parku Narodowego. Spacerując po drewnianej kładce, zanurzamy się w dzikie ostępy parku, gdzie możemy podziwiać najstarsze i najbardziej majestatyczne okazy królewskich dębów. Ta trasa to nie tylko piękna przyroda, ale także mnóstwo historycznych ciekawostek, które sprawiają, że warto tu zajrzeć. Puszcza Białowieska potrafi zaskoczyć na każdym kroku. Może się wydawać, że to zwykły las, ale w rzeczywistości to jedno z najbardziej dzikich miejsc na świecie, z drzewami tak potężnymi, że trudno je objąć wzrokiem.
Białowieski Szlak Dębów zwiedzamy głównie z kładek. Jednak od czasu do czasu możemy też znaleźć ciekawe miejsce widokowe. Najczęściej są to wieże widokowe. Jest ich kilka w okolicy. Nie należy zapominać, że mam
Wieża widokowa na Górze Św. Anny – Kołodno
Możemy zacząć trasę na skraju Królowego Mostu, przy wyjeździe na Kołodno i pasmem niewielkich wzgórz spacerować w kierunku północnym. Możemy też wjechać głębiej w puszczę, skierować się na północ już na pierwszym rozjeździe lub zatrzymać się w Kołodnie i spacer zacząć tuż za wioską.
Zalew Siemianówka
Zalew Siemianówka kryje w sobie tajemnice, które dawniej skrywały okoliczne bagna i zarośla przy Narwi. Jedna z takich sekretnych historyjek związana jest z miejscową legendą, której prawdziwość poświadczają mieszkańcy Siemianówki i okolicy.
Powiadają oni, że bardzo dawno temu nad brzegiem Narwi zakopany został skarb. Najbardziej prawdopodobnymi miejscami były: Gródek albo okolice dębów na Rękawie. Gródek to niewielkie wzniesienie przy brzegu Narwi (obecnie częściowo zalane, widoczne jako wysepka), przy ostatnich zabudowaniach Siemianówki idąc w kierunku Siemieniakowszczyzny. Drugie miejsce oddalone jest kawałek na wschód i jest wyżej położonym terenem, przez który prowadzi stara polna droga z Babiej Góry do Cisówki i dalej do Jałówki.
Ośrodek Turystyczno-Rekreacyjny i Kulturalny w Starym Dworze miał swoje otwarcie w 2010 roku. Składa się z amfiteatru, 2 budynków socjalnych, plaży z trzema pomostami o długości 25m, 6 miejsc na ogniska, boisk do tenisa, badmintona, siatkówki, koszykówki, placu zabaw, pola namiotowego oraz parkingu. Całość jest oświetlona, monitorowana, a cały teren ma sieć wodno-kanalizacyjną. Kilka lat temu pojawiła się też wieża widokowa, która jest ciekawym punktem widokowym na całą okolicę i zalew.